Gepubliceerd: 1 oktober 2025
Theo en Liesbeth hebben veel leuke herinneringen aan tochten. begeleid door meisje Anna. En een ouderdag met de kleinkinderen is gegarandeerd op de broodfiets, die ze nu twee keer per week rijden.
Jobs Gepensioneerde energiewetenschapper en opnametechnicus Liesbeth: Culturele Zaken Assistent bij de gemeente Utrecht.
Liesbeth’s fietscollectie is slechts een stadsfiets. Anders maak ik mijn benen van streek. Daarnaast heb ik twee ligfiets, twee energiemotortjes en een fruitfiets.
Mooie fiets ervaringen, Liesbeth: De beste zijn de kleinere als je stopt bij een bakkerij om vers brood te kopen of buiten te zitten met een pot bier of koffie. Theo: Van Utrecht naar Schoonhoven, over de Lekdijk, langs de noordoever van de Vlist naar Haasdrecht, en opnieuw, is een aanbevolen fietsroute in Nederland.
Je kunt er geen velomobiel mee bereiken, het is een fruitvoertuig. Ik neem het mee op reis. Bovendien heb ik drie dagen samen de Oil Ball Tour georganiseerd. een jaarlijkse vakantie met velomobiles die culmineert in het eten van lichtjes.
Die drie kopieën maken ook een geweldige mok.
Tot 1994 was ik ook zeer effectief voor de Riders Association. 1981, tweede in Arnhem, dan in Eindhoven. Ik ben blij met alles wat ik heb bereikt. Ik heb bijvoorbeeld veel moeite gedaan om een netwerk van fietspaden te creëren, dat erg modern was. Ik was eigenlijk een autofietser.
Je was er heel actief mee, naast je baan, en uiteindelijk bracht je veel tijd door in Utrecht.
Waar ik nog steeds vocht met degene die fietsbanden had gemonteerd bij Janskerkhof’s weg. Door bomen gingen ruiters mee. Talrijke beschadigde handen. Daar heb ik een waarschuwing op gegeven.
Ons 33-jarige kind Anna is onlangs toegetreden tot de Fietsersbond. in Zeist, waar zij en haar huis wonen.
Hoewel ze natuurlijk veel fietsen heeft, vonden we Theo geweldig.
Door ons: Ze maakte elk jaar als kind een fietstocht. Op een combinatie beklommen we ooit de Mont Ventoux. Anne rijdt met een vrachtwagen. Het duurde vijf dagen in totaal. Ze schopte nog een keer nadat we waren gevallen van ruwe items. Mijn benen zijn opgezwollen sinds die reis, lol.
Ik moet denken aan de zonsverduistering vakantie 1999. In het kamp bij Metz zagen we de hemel voor het zonlicht duwen.
En de rivier cruise in 1995. Vervolgens kochten we de bizarre houten stoel die nog steeds in onze woonkamer hangt. We fietsten langs het prachtige Musée de la Insoles, een galerij van vreemde dingen, langs de Célé, een zijrivier van de Bit. In Nederland werd het hoofd daarna door de gebruiker bij ons afgeleverd.
-
50 keer de Unie van de fietsers
De Riders Association vecht al 50 keer voor voertuiggeluk. Maar we maken Nederland meer georganiseerd, gelukkig en gezonder!
navigatie in het museum
-
50 keer de Unie van de fietsers
De Riders Association vecht al 50 keer voor voertuiggeluk. Maar we maken Nederland meer georganiseerd, gelukkig en gezonder!
Theo Het stormseizoen zal altijd bij ons zijn.
We studeerden in een loopgraaf tijdens een storm, maar toen werd het gek recht voor ons.
Later,” Theo” en” Bliksem” sloegen ons in een hoog voltage giek boven ons in een “snel aangedreven” giek.
De boer was blij dat we het kamp in zijn schuurtje op de camping plaatsten. Naast de dieren. Dat was heel goed, dacht Anne.
We hebben geen voertuig, maar Theo Liesbeth en ik doen veel in Nederland, België en af en toe Noord-Frankrijk. Een huis is gekocht in plaats van het kamp.
Liesbeth, af en toe kleur ik graag terwijl Theo op de fiets rijdt.
Ik denk constant na of ik terugkom als ik vier keer linksaf ga, maar in Noord-Frankrijk ging er de laatste keer iets mis. Het cement werd vertraagd. De studie ging verder, maar de knieën zaten diep in het vuil.
Liesbeth Hij kwam lelijk terug, maar hij had een geweldige glimlach.
Theo……………..
Eindelijk begonnen we een open haard. Vakanties met hen twee zijn comfortabel.
Een van de kleinkinderen zal ons zeker ontmoeten.
Ze zijn nog erg jong. Kai is één en Finn is drie. Ze delen hun grootvaders passie voor motoren met hen.
Voor een ouderavond neem ik ze twee keer per week van Zeist. Ik neem Anna’s elektronische stadsfiets mee.
Liesbeth We gaven het haar drie jaar geleden.
We zeiden: “We hebben deze echt nodig als we moeders en babysitters willen zijn.”
Ze besteedt haar hele bestaan daaraan. Finn gaat graag uit met opa. Hij heeft altijd iets te bereiken tijdens het reizen. Alsof je je rugzak pakt.
Toen ik vervolgens zo dicht mogelijk langs de kam fietste, hield hij ervan en mocht uit zijn blote voeten uitsteken. Zolang het maar gek is.
Liesbeth En elke vrijdag passeren ze de appelproducent van de boerderij op het land van Oostbroek, waar Finn meestal een appel krijgt. Misschien neem je de Uithof om de tram te zien, of de trein.
Hij lacht vaak langs de weg. Het leek plotseling rustig vooraan op weg naar Zeist volgende keer. Hij kan in slaap gevallen zijn.
